Yangshuo

Vandaag gaan we vliegen naar Guilin. Een vlucht van 1.45u. 

We stappen de taxi in en worden naar de airport gebracht. Alles gaat heel soepel. We krijgen 3 seats naast elkaar en eindelijk denken we naast het raam te zitten. Op de heenvlucht vanaf Brussel zaten we met zijn 3en in het midden. Fee heeft nog niet goed uit het raampje kunnen kijken als we opstijgen. Als we het vliegtuig binnenkomen blijkt dat bij onze rij geen raam zit!? Hebben wij weer, overal zijn raampjes behalve bij ons. Volgende keer als we gaan vliegen vraag ik specifiek om eem windowseat!!! Ik probeer nog te vragen aan een stewardess of er nog windowseats vrij zijn. Kleine kans want het vliegtuig zit vrij vol. Het lijkt alsof ze het snapt en zegt dat ze gaat kijken. Dan komt komt ze terug en heeft ze het over een newspaper en watch. We verstaan er helemaal niks van en laten het er maar bij. Accepteren! Uiteindelijk maakt het ook niks uit, hele vlucht is het mistig en dus ook turbulence....
We krijgen nog wat noodles naar binnen gepropt en dan wordt de landing alweer ingezet. Fee heeft het weer prima gedaan!

Als we bij de bagage claim zitten, komt er een chinees meisje op me af en vraagt of we naar de Outside Inn gaan. Dat klopt! Blijkt dat zij bij ons op de vlucht zat en bij de Outside Inn bij de receptie werkt. Ze rijdt met ons mee met de auto. We lopen de airport uit en BOEM! Een hitte komt ons tegemoet. Jeetje hoe kun je hier in leven denken we. Fee vind het ook maar warm.
Gelukkig heeft de auto airco! We rijden van Guilin naar Yangshuo. Het landschap wordt steeds mooier. Het karstgebergte doemt op....het is hier rustig, groen. Zo anders als waar we vandaan komen. Dit bevalt ons wel!!
We gaan de tolweg af en rijden door kleine dorpjes op hobbelige wegen. Dit wordt steeds beter! We arriveren bij de Outside Inn, net buiten Yangshuo op het platteland. Een voormalige boerenfarm, Overgenomen door een Nederlander die er een hostel van heeft gemaakt. We worden verwelkomt en gelijk naar ons traditioneel farm huisje gebracht. Een schattig huisje met eenntrap naar boven waar de slaapkamer is. Wat is het groot!!! :-). Fee wil gelijk de tuin verkennen. Er lopen kippen en hondjes rond. Overal kleine terrasjes waar je kan relaxen. Een pooltable en een speelruimte voor kids. En tuurlijk het uitzicht op de bergen! Hier gaan we ons wel vermaken vermoeden we.
Vandaag doen we niks meer, koud biertje en eten in het restaurantje. Hmmmmm het eten is ook weer supergoed! 
We hebben een tweepersoons huisje geboekt en willen proberen om Fee in het tentje te laten slapen wat we mee hebben genomen. (En te leen hebben gekregen van Marieke en Maikel! :-))) thanx!!!). Fee moppert heel even, want ze heeft tot nu toe alle dagen bij ons in bed geslapen. Maar als ik vertel over de muggen die hier zitten, waar je soms ziek van kunt worden (zitten in malaria werend gebied), vind ze het tentje toch wel veilig en wij ook. Gelukkig slaapt ze er goed in en tot nu toe nog elke avond :-).

Volgende dag willen we gaan zwemmen in de rivier. De weg oversteken en 500m door de rijstvelden lopen. Dat klinkt goed! We steken de weg over en lopen over een klein zandpaadje dat kronkelt tussen de akkers door. Boeren met rieten hoeden, die in het veld aan het werk zijn met de karstbergen op de achtergrond. Idyllisch! Het is wel heeeeel heet! Fee heeft het ook mega warm en begint al te zeuren dat ze niet meer kan lopen. Dan maar op de nek bij Nick. Aan de buggy hebben we hier niet zoveel. Dan komen we aan bij de rivier, helder  groenig water. Aan de over zitten de boeren onder de boom in de schaduw te rusten. We moeten even uitpuffen en het zweet van ons gezicht afvegen. Dan waagt Nick zich als eerste in de rivier. Fee en ik beginnen met de voetjes, maar een half uur later zijn we allen in de rivier, veel te heet om niet in het water te gaan. Smiddags doen we aan siesta en aan het einde van de dag hangen we bij de pooltafel met een koud biertje, Fee spelend met de lego. Relaxed!!
Savonds eten we zoals elke avond in het restaurantje hier. Om 18.45 komen hier elke avond de koeien langslopen die vanuit achter de wei naar de stallen lopen onder begeleiding van de boerin. 

Als we weer lekker geslapen hebben gaan we vroeg op pad met de fiets naar Yangshuo. Fee achterop bij mij. We fietsen door klein dorpje met oude vrouwtjes die krom lopen van op het land werken, de helft van de tanden uit hun mond. Het is prachtig hier. Fee zit zingend achterop "ik zing omdat het hier zo mooi is" zegt Fee. Dan komen we Yangshuo binnen en de verkeersdrukte begint gelijk weer. Inmiddels begint het ook weer erg heet te worden en we zweten ons kapot. We hebben Fee belooft dat ze een klein kadootje uit mag zoeken ( in elk ander huisje een nieuwe kadootje). Oo de fiets begon ze la dat ze een minnie en een mickey mouse knuffel wil. Waar dat vandaan komt weet ik niet. Ik achte de kans klein dat we die gaan vinden, maar we willen het gaan proberen in West Street. De meest toeristische straat in Yangshuo. In de chaos van de verkeersdrukte weten we even niet waar West Street dan wel is. Nick heeft een bordje gezien en  we moeten keren. Eerst de hoge stoep op, maar dat lukt me niet met Fee achterop, dus ruilen we van fiets. Ik pak Nick zijn Fiets vast en Nick de mijne. Ik kijk achterom.....oepsss daar ligt Fee met fiets en al op de grond. Gelukkig valt het mee en is het meer schrik dan pijn. Wel brullen natuurlijk. Nu moeten we echt een kadootje gaan kopen....! 
We stoppen voor het park, weer helemaal bezweet en kijken op de kaart. Dikke neus, veel te warm voor om te shoppen. Dan zie ik een man met ballonnen....en een minnie mouse ertussen! We kopen een ballon voor 1 euro (vast nog veel te duur, maar dat kan ons nu niks schelen). Fee helemaal in de wolken met haar ballon en we zoeken de schaduw op in het park. Daar is heel toevallig ook een hele grote speelplaats met schommels en klimrekken, vol met kids!
Fee kan hier even lekker rondrennen en trekt natuurlijk weer alle aandacht, nu extra met haar minnie mouse ballon. 
We fietsen terug naar huis, nadat we nog wat zakken met fruit inslaan, met Minnie Mouse achter op de fiets gebonden. We kopen bij een oud vrouwtje, die haar kans ziet als we even stoppen, nog een bloemenkrans voor in het haar, die ik op moet van Fee. Dat ziet er vast erg hilarisch uit!

We zitten hier zo lekker in de Outside Inn, dat we besluiten langer te blijven.
Je kan hier vanalles doen, maar ook heel goed helemaal niks. Dat combineren we heel goed. Af en toe even zwemmen in de rivier. Hoewel de laatste keer dat we gingen zwemmen zagen we een waterslang die een kikker aanviel en op at! Maar even niet het water in......;-)

Cooking Class staat op het programma. We gaan met een groepje eerst naar de markt en daarna gaan we een 5 gangen menu koken en opeten! De overdekte markt is al een hele belevenis. Natuurlijk veel groenten, maar ook bakken met levende slangen, kikkers in netjes, slakken, kreeftjes ect.
In de tweede hal komen we bij de vleesmarkt. In het midden staan kooien vol met kippen, ganzen, eenden, konijnen en duiven. De lerares vertelt ons dat achterin het vlees "bereid " kan worden. Oftewel geslacht! Ik loop naar achter en zie gevilde honden en katten aan haken hangen.....snel maak ik wat foto's. Dan zie ik een kooi met levende katjes staan.....oeehhhhh zielig!!! Nog maak ik wat foto's, maar dat vind de dame die vlees staat te hakken niet zo leuk en wordt boos. Snel nog een foto maken ;-).
Dan gaan we met een busje naar de kookschool. We krijgen allemaal een plekje toegewezen achter een kookplaat met wok. Fee wil ook een schort om en is mijn assistent. Ze mag de groente die ik leer snijden in de kommen doen en roeren! De chinese dame doet het eerste gerechtje voor en wij moeten het daarna nadoen. Oeiiii dat gaat wel heel snel. Binnen 5min. Staat er een heerlijk gerecht klaar. Dat is zweten! Zo maken we 5 gerechten, o.a. De plaatselijke Beerfish. Hmmmmm!!! Wel leuk om even de fijne kneepjes van de chinese keuken te leren.

We fietsen ook nog een dagje naar de Dragon Bridge. Een tochtje van anderhalf uur heen. Terug willen we over de Yulong river met een bamboo vlot. 
De heenreis is echt prachtig!! Eerste stuk nog over een betonnen weg, door kleine dorpjes, dan gaan we de begane weg af en gaan we verder over zandweggetjes door de akkers, wauw!!! Onderweg worden we gestalkt door een chinees vrouwtje die ons bij de Dragon Bridge op haar Bamboo vlot wil krijgen, ze tettert door een mobieltje. We verstaan er niks van, maar vermoeden dat ze zegt dat ze beet heeft en dat er een paar toeristen op weg zijn naar de Bamboo vlotten. We stoppen even langs de weg, we hebben weinig zin in dat getetter, we willen rust in dit mooie landschap. Maar als we stoppen, stopt het vrouwtje ook een paar meter verderop. Dan maken we aanstalte om verder te gaan en het vrouwtje stapt ook weer op haar fiets. Daar komen we niet meer vanaf. De hele weg fiets ze een paar meter voor ons. Prima zolang ze  maar niet belt ;-). Aangekomen bij de Bamboo vlotten zijn we weer helemaal drijfnat.....ff bijkomen, want we moeten zo gaan onderhandelen met de vrouwen van de bamboo vlotten over de prijs. We komen er na veel gekakel uit en de fietsen worden op de bamboo vlot gelegd en dan gaan we weer anderhalf uur terug varen. Achterop staat een chinese man met een stok ons vooruit te duwen. bamboo raften noemen ze het hier en we komen er achter waarom ze het zo noemen. Er zijn kleine dammen in de rivier gemaakt waar we vanaf raften....splets! We worden helemaal nat. Dat zagen we niet aankomen en Fee schrikt zich rot en zet het op het brullen. Dat wordt een leuke tocht :-(. Bij de tweede dam begint Fee tuurlijk weer te huilen, maar nu gaat de man er rustig vanaf en zijn er geen spetters. Dat valt mee en Fee vind  het zo wel prima....na een paar dammen vind ze het zelfs leuk worden. Het is hier net de Efteling. Bij elke dam hebben ze een fotografie tentje gemaakt in het water incl. Computers en printers. Ze maken dan een foto in actie en die kun je dan kopen. Gelukkig hebben we een vaarroute gekozen die erg rustig is, zodat we ook genieten kunnen van de rust en het landschap, gekke westerlingen ;-). Op sommige plekken is het zo druk met chinezen op de bamboo rafts.....ze klitten samen op 1 plek en varen daar een half uurtje rond, raften een dammetje af en laten zich fotograferen. Haha....Je kijkt je ogen uit hier! 

Inmiddels zijn we meubelair hier in de Outside Inn. Fee heeft weer helemaal haar plek gevonden en loopt de hele dag de "chineesjes" achterna (dames van de receptie), die vinden dat helemaal leuk."Ik werk hier ook" zegt Fee. En Ronald de eigenaar vraagt of Fee mee komt helpen schilderen. Nog drie dagen en dan gaan we verder naar Nanning. Dat zal wel weer even wennen zijn, weer een grote stad waar we onze Vietnam visa aan moeten gaan vragen. Eerst nog even drie dagen genieten hier.

We maken hier ook het moonfestival mee, dat begint op 19 september tot de 22 september. Het is dan volle maan.....ze eten mooncakes, gaan bij familie langs en steken vuurwerk (lees duizendklappers) af. De chinezen hebben 3dagen vrij en we zien vele families in hun mooiste kleding voorbij lopen. We horen de hele dag vuurwerk dat wordt afgestoken. Verder krijgen we er weinig van mee. S'avonds wordt er in het hostel ook vuurwerk afgestoken....Fee vond het vuurwerk verder op in het dorp al niks, laat staan als het voor je deur wordt afgestoken. Mijn vermoeden klopt...ze schrikt zich rot, ookal had ik haar voorbereid. Kun je je hierop voorbereiden?? Nee dus en Fee barst in tranen uit. Trauma!
Het is ook extra druk overal, alle chinezen zijn vrij en trekken erop uit. Wij gaan bustickets kopen op de fiets in Yangshuo. Het is nog vroeg en een lekkere temperatuur. We scoren onze tickets voor de bus naar Nanning as. Maandag. Ik probeer Fee uit te leggen dat we binnenkort naar Vietnam gaan..."ik wil niet naar Vietnam" zegt Fee. "Ik wil in China blijven". Als ik uitleg dat ze in Vietnam strand en zee hebben en stokbrood, begint Fee te juichen. "Ik wil nieuw al naar Vietnam". 
We besluiten door te fietsen naar de Moonhill. Een berg met een rond gat erin ;-). Onderweg is het echt heel druk, allemaal Chinezen op de fiets (liefst een tandem) met een hoedje op die je langs de weg kan kopen. Allemaal volgen ze de weg naar de Moonhill. Langs de weg zijn allerlei toeristen trekpleisters, te herkennen aan veel bussen op de parkeerplaats, fietsen, standjes met eten en drinken en veel getoeter. We proberen een ijsje voor Fee te kopen, zwetend en overhit. De chinese jongen die ijsverkoopt staart ons schaapachtig aan en er zit weinig actie in. Ondertussen moet ik chinezen van Fee weg slaan die foto's willen maken en wordt er constant keihard getoert. Ik begin de neiging te krijgen om alle chinezen te gaan slaan en Nick ook. Wegwezen hier!!
We fietsen nog langs allerlei caves waar we naar binnen worden gelokt. Het wordt heter en we krijgen honger, waar blijft die F*#$ing Moonhill? Die moet toch ergens hier zijn? We hebben geen zin meer om te gaan zoeken naar een berg met een gat erin ;-) en gaan langs de weg eten bij een chinees tentje op een passievruchten farm. Na wat fried rice gegeten te hebben besluiten we naar huis te fietsen. Nog maar 40 min. Te gaan. We komen op een smal weggetje die maar niet op houdt. Allerlei vrachtauto's met bamboovlotten erop  en brommertaxi's passeren ons al toeterend. hoewel de weg echt prachtig is, we kunnen er niet echt van genieten, de hitte is niet te houden! Hoelang nog??? We stoppen eindelijk bij een opstap punt voor bamboovlotten, kopen koud water en kijken nog eens op de kaart. Dan blijkt dat we hier een klein weggetje kunnen nemen door de velden, we zien nog een waterbuffel langs de weg en komen dan opeens in ons dorpje uit! Jippiehhhh wat zijn we blij!! :-)
Als beloning een ijskoud biertje!

Het is zaterdag en Fee blijkt ziek te zijn :-(. We denken dat het weer keelontsteking is...koorts, buikpijn, hoofdpijn. Dezelfde symptomen als eerder. 
We wisselen elkaar af met bij Fee binnen zitten. Morgen gaan we naar de dokter in Yangshuo. Wendy, een chinese vrouw die hier werkt en goed engels praat gaat dan met ons mee, want de meeste dokters hier schijnen niet echt goed engels te kunnen. De vraag is ook of er wel antibiotica in drankvorm bestaat. Schijnt dat de kinderen hier antibiotica per infuus krijgen.....dat lijkt ons nie wat. Onze geplande reis naar Nanning maandag kunnen we ook vergeten. Voor niks bustickets gekocht :-(. We moeten even kijken hoe we dat nu gaan doen. We moeten voor 1 oktober in ieder geval China uit zijn. 

 Gister naar het ziekenhuis geweest. Daar wordt je niet blij van. Je wilt hier geen noodgeval krijgen. Nick omschreef het al als een groezelig oud gymzaaltje. Er lopen heel veel mensen rond, het komt chaotisch over. Zoals al gezegd zien we veel baby's en kinderen in de gang met een infuus aan hun voorhoofd. Dat gaat dus echt niet gebeuren bij Fee!! Het lijkt erop dat WEndy, de chinese vrouw die mee is ook niet weet waar we naartoe moeten. Er zijn wat vage lokketjes, maar blijkbaar niet voor ons? In de gang zijn een aantal kamertjes waar vrouwen in witte jassen zitten, de dokters? Privacy kennen ze hier niet, de deuren staan open en je kan gewoon naar binnen lopen en een consult van een ander onderbreken. Dat is wat Wendy dan ook doet. Nick heeft een briefje met daarop de anti biotica die we nodig hebben vertaald. Wendy laat het briefje aan iemand zien en zegt gelijk dat ze dat daar niet hebben. We worden naar een apotheek in de stad gestuurt. Om een dokter wordt blijkbaar niet gevraagd. Gelukkig weten we al wat Fee heeft, het is niet de eerste keer dat ze dit heeft, dus besluiten de dokter te laten zitten. Wat we net gezien hebben nodigt ook niet echt uit voor advies van een dokter hier. 
We scoren in een apotheek de antibiotica die we nodig hebben in poedervorm voor kids. Die moet je hier zelf mixen met water en kun je gewoon kopen zonder recept! Handig!  We kopen gewoon een voorraadje zodat we altijd wat bij hebben. We besluiten om zelf de huisarts in Nederland te bellen voor de juiste dosis. 
Een dag later lijkt Fee alweer een stuk opgeknapt te zijn....goed spul!

We denken nu om woensdag richting Nanning te gaan. De bustickets die we al hadden gekocht zijn verloren gegaan. Als dat alles is....
Dan hopen we voor het weekend richting Vietnam te gaan. 
 Het weekend begint hier de Golden Week. Dan is heel China vrij en gaan ze allemaal reizen.....chaos! 
Volgende verslag kunnen jullie lezen of we het optijd gered hebben naar Vietnam....